Roselia

Türkiye’de 2 Şubat 2011 tarihinden beri gündeminde bir ölüm konuşuluyor. Defne Joy Foster… Kendisini Yok Böyle Dans Yarışmasıyla tanıdım diyemicem çünkü ben onu senelerdir yaptığı programları eğlenerek ve gülerek izliyordum. Ekrandan gördüğüm kadarıyla çok sevimli, komik, rahat bir insandı. Şimdi ise onu bu niteliklerinin dışında acı ölümüyle hatırlamak cidden üzücü.

İnsanların 2’ye ayrıldığını düşünüyorum. Ünlü ve Ünsüz… Eğer bir insan medyatikse ve özellikle son zamanlarda popülaritesinide arttırmışsada tüm gözler onun üzerine çeviriliyor. İşte bu insanın ölümü bile olay oluyor diyeceğim ama bu seferde bu durum bana hayatın kaçamadığımız gerçeği olan ölümü de bana ikiye ayırttırıyor. Medyatik ölüm ve Medyatik olmayan ölüm… Bu nedenle büyüklerimiz boşuna konuşmamışlar demeden geçemeyeceğim “Allah herkezlere hayırlı ölüm versin” Defne’yi televizyondan izlediğim kadarıyla tanıdğımdan  birçoğunuz gibi, onun neler yaşadığını da bilemeyeceğim. Bildiğim tek şey var;  ecel kapıyı çalmış, kaçış yok ama keşke diyorum onu seven bir insan olarak ölümü bu kadar sansasyon yaratmasaydı. Bu zamana kadar ismi hiç magazin olayına yada skandala karışmamış bir insanın ölümüde sessiz olabilseydi. Gerçi işleri bu boyuta getiren yine bizim vatandaşlarımız. Ünlüsüde, ünsüzüde sadece Allah Rahmet Eylesin demekle yetinmeyip hemen akıllarında bir kurgu, bir senaryo kurup kendilerine onu inandırılıyorlar. Ben bir yazı okudum bu sabah isim vermeyeceğim çünkü gerek görmüyorum, sosyal medya sitelerinde o kişiye atıp tutmak istemiyorum,bu sefer onun yaptığından farkım olmamış olur. Herneyse diyeceğim o ki; o yazıyı okuduğumda ilk olarak  içimden hak verdim ve doğru dedim, daha sonrasında ” Yaaaa giden gitmişşş, kalan kalmışşş” dedim kendi kendime. Bize bir ölünün arkasından hem de Türkiye’nin sevilen yüzü olan kişinin arkasından böyle yazılar yazmak düşmez diye düşündüm. Boşverin, Defne’yi rahmetle analım, ailesine birazcık olsa saygı gösterelim. Sanki bizler dört dörtlük hayatlar yaşıyoruzda… Hıh! Kime ne yaa Kime ne… Herkez namus bekçisi olmuşta haberimiz yok. İlk önce kendimize bakıcaz, biz ne kadar düzgün hayatlar yaşıyoruz, bizim ülkemiz ne halde, başımızda neler var. Bunların hepsi unutuldu da herkez köşelerine gidip kalemlerini çıkarttı. Amann medyatik bir olay ya, gündemden bir ay düşmez artık kurcalanırda kurcalanır. Hee bir de ağızlarda bu laf var en son duyduğuma göre ” Kimselerin söyleyemediği ama aslında kafalarından geçirildiği yazılmış.” Ok arkadaşım doğru olabilir, milletin akıllarında bu düşünce var. Laaakiiin dobralık bu değil en azından zamanı değil olayın. Biz yaşayan birini eleştirmiyoruz buna dikkat edelim. Biz ölü bir insanın arkasından sallamış oluyoruz. Rahmetli bize cevap verebilir mi, kendini savunabilir mi? Buna mecburda değil. Sonuçta insanların hayatları kendine, bizi ilgilendirmez dimi? Olay nedir, nasıl vefat etmiş olsa bile bize düşen o kişi için  iyi dileklerimizi iletip, içinden geliyorsa dua etmektir.

Bir laf etcem ama ayıp olacak , banane ya burası benim bloğum madem, o halde söyleyeceğim. ” Herkez önünden yesin.”

AYLİN DEMİR

Cihan Bey’imizin geçikmelide olsa yaptığı bloger sitemin ilk yazısını yazmazsak olmaz… Dediğim gibi geçikmelide olsa yinede teşekkür ederim Cihan’cım. Bişi itiraf etmeliyim bu sitenin yeni hali iyi hoşta ben pek alışamadım gibi… Nesse zamanla birbirmize uyum sağlayacağız artık.

Bugün,bir insanın mutlu olabileceği daha doğrusu bir kadının mutlu olabileceği bir şekilde uyandım. Bir pazar sabahı kır çiçekleriyle uyanmak harika bir şeymiş <3 Ohhhh Babam bile alıştı artık eve çiçekler gelmesine. Neyse konumuz o değilde beni asıl çiçeğin içindeki not çok etkiledi. Tabiki de onu burada paylaşmayacağım herkeşlerin özelide kendine olsun. 🙂

Ohhh hayat bana güzel buara…İşi bıraktım,son iki aydır gezip duruyorum, araba kullanmayada başladım hele son günlerde de arabayla gidiyorum heryere,akşamları da Gelsin Ali Rıza Amca gitsin Fatmagül,Küçük Osman… İşte böylee geçiyor zamanlarım.Eee dersler n’oldu dersler!! Bekler beni Vergi Hukuk’um, Para Teorilerim. Tamam böyle güzel hayat ama işin ..ok’una çıkarmamak lazım. Annemle başladık  yakın zamanda bana hayırlı bir iş nasip et Yarabbim demelere 😛 Bu sefer gerçekten emin adımlarla ilerlemek istiyorum. İlk önce okulumu bitirmek hedefim ve inş. bunu başaracağım. Sonra herşey zamanla kendiliğinde çorap söküğü gibi gelir acele etmemek lazım bazı şeylerde.

Aslında herşey 21 Mayıs 2006 da başladı ve şuan hala son sürat devam ediyor.Şimdi tarihler 27 Ekim 2010’nu gösteriyor yani bu demektir ki tam 53 ay geçmiş.

Devamı »

Bir değişiklik lazımdı,bende yaptım.Aslında ilk planım Bloğumda yeni bir tasarım istiyorum,tabi bu konuyu Cihan’a daha açmadım 🙂 Sonra blaaa blaaa gerisi gelir.

Devamı »